Resurrection!

Λοιπόν, αποφάσισα να αναστήσω το μπλογκ μου. Και αυτό μόλις δυο μέρες πριν τις διακοπές μου. Τις οποίες τις δικαιούμαι όπως και να έχει. Ημερομηνία προηγούμενου ποστ 12-3-08... Ε, λοιπόν είπα να γράψω ένα σάμαρι (ή σαμάρι, όπως το δει κανείς...) των τελευταίων μηνών.

Το διδακτορικό πάει σχετικά καλά. Μέχρι κάποια στιγμή ήμουν χαμένος. Αλλά πλέον έχω αρχίσει να βλέπω φως στο τούνελ και να βγάζω και τίποτα αποτελέσματα της προκοπής. Τα οποία ελπίζω να δημοσιεύσω στο (ο θεός του photonics να το κάνει) paper που έγραφα τον τελευταίο καιρό (βασικός λόγος για τον οποίο χάθηκα). Στο μεταξύ πήγα και ένα ταξιδάκι στη Σουηδία (πανέμορφες γυναίκες, άθλιο φαγητό, ακριβά ποτά) από όπου και δεν έχω και τίποτα φώτο της προκοπής να ποστάρω. Το γουόρκσοπ που πήγα ήταν ενδιαφέρον και εποικοδομητικό. Νομίζω ότι αυτά τα γουόρκσοπ τελικά είναι πιο χρήσιμα από τα τεράστια και χαοτικά συνέδρια, τουλάχιστον για κάποιον που είναι στην αρχή του πιεϊτσντί του.

Από Τετάρτη αρχίζουν οι διακοπές λοιπόν. Πιστεύω ότι το καλοκαίρι είναι η χειρότερη περίοδος για τους phd students. Οι καθηγητές σου δεν είναι πλέον απασχολημένοι με τους προπτυχιακούς τους φοιτητές (τουλάχιστον ασχολούνται αρκετά με τη διδασκαλία), κατεβάζουν καινούριες ιδέες και γενικά ασχολούνται 100% με την έρευνα και τιπότα άλλο. Οπότε όλο το βάρος πέφτει σε σένα μικρέ και ανόητε μεταπτυχιακέ φοιτητάκο! Ελπίζω τουλάχιστον ο απολογισμός της χρονιάς να είναι θετικός.

Μπαμπάι προς το παρόν, έκανε ντου ο supervisor...

Bday Post!

Το παραπάνω strip είναι απλά τέλειο! Προσοχή, είναι υπερβολικά geeky και απευθύνεται στους απανταχού Ηλεκτρολόγους και μόνον αυτούς! (Το σωστό θα ήταν: Given a signal with 2-Hz Bandwidth, the Nyquist frequency must be 1-Hz to avoid alienating of the Fourier Transform και πρόκειται για πραγματικό γεγονός...).

Λοιπόν, λοιπόν έφτασα αισίως τα 23! Δεν έχω να δηλώσω κάτι για αυτό απλά είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια στη ζωή μου που την ημέρα των γενεθλίων μου δεν έχω διάβασμα για εξεταστική! Από την άλλη δεν είμαι στην Αθήνα όπου θα μπορούσα να το γιορτάσω κάπως καλύτερα! Αλλά όποιος θέλει να γιορτάσει μαζί μου, αύριο το απόγευμα στο Marlborough Arms...

Κολωνία (με ολίγη από Βόννη)

Αυτές οι ολίγες φώτος από το σύντομο ταξίδι στην Κολωνία. Όμορφη πόλη και χαλαρωτική. Δυστυχώς δεν πρόλαβα το καρναβάλι που από ότι κατάλαβα είναι όλα τα λεφτά (Viiivaaaaa Coloooniaaaaa.....) Οι τελευταίες δύο φώτος είναι από τη Βόννη (στην προτελευταία είναι το σπίτι του Μπετόβεν...) η οποία δεν λέει και πολλά.

Επαναφορά (Μερική)

Καινούριος Χρόνος λοιπόν. Δεν ξέρω αν σηματοδοτεί τίποτα αυτό, πιθανότατα όχι, αλλά δεν θέλω να είμαι και μίζερος και να λέω ότι όλα μένουν ίδια. Χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο ποστάρω μερικές φωτογραφίες από τη ζωή σε αυτή την πόλη χωρίς να είναι και τίποτα το ιδιαίτερο (οι φωτογραφίες εννοώ, η ζωή στην πόλη καλή είναι). Μερικές από μια πρόσφατη βόλτα κατά μήκος του Regent's Canal (Δεν έχει μόνο το Άμστερνταμ κανάλια...) μέχρι το Camden Town και το οποίο by the way περνάει μόλις δυο τετράγωνα πάνω από το σπίτι μου. Οι άλλες φώτο είναι η θέα από το παράθυρο του γραφείου μου αλλά και το καινούριο μου γραφείο (άααανεση) στο οποίο σύντομα θα προστεθεί και ένα καινούριο PC με 19αρα super οθόνη σε αντίθεση με το χρέπι (P4 @ 1.8 GHz...) που έχω τώρα!

Την Πέμπτη, 24/1 θα πάω μια σύντομη επίσκεψη στον φίλτατο Κεφτέ (ή αλλιώς Θανάση) στη Κολωνία. Ελπίζω να έχω πιο ενδιαφέρουσες φώτο τότε. Μπαμπάι...

Merry Xmas!

The post you are reading was intentionally written in English. However, this is not the case, I just wrote it for the non-Greek speaking friends that keep complaining about the funny letters they have to deal with every time they check this website (I have no idea why some of you insist on visiting my blog - reading a bunch of Greek letters doesn't mean you improve your math skills...). So, I just want to wish you Μerry Χmas and a Ηappy Νew Υear!!! Cu in January!

Στα δικά μας τώρα, ναι λοιπόν, επιστρέφω για μερικές μέρες. Ετοιμαστείτε για αλητείες - ξέρετε εσείς που με διαβάζετε τακτικά! Και φάτε όσα μελομακάρονα προλάβετε μέχρι να έρθω...

Adios!

Procrastination

Αγαπητό μου κοινό, συγνώμη για την πολυήμερη απουσία, αλλά μια οι υποχρεώσεις μου ως wanna be Dr. και μια όλες οι άλλες ασχολίες (=βλακείες) που πρέπει να κάνω παράλληλα με αυτό με κράτησαν λίαν απασχολημένο, κοινώς χρειάζομαι διακοπές.... (αν και δεν τις βλέπω να κρατάνε και πολύ εδώ που τα λέμε)

Νομίζω ότι ήμουν από τους λίγους (;) που ήξεραν λίγο πολύ τι εστί διδακτορικό πριν να ξεκινήσω και σε αυτό με βοήθησε η εμπειρία του προηγούμενου χρόνου. Όντας στο τελευταίο έτος των σπουδών μου, μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω σε ένα από τα καλά εργαστήρια στην Ελλάδα που παράγει σεβαστή έρευνα σε διεθνές επίπεδο. Μέσα σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα πήρα μια πρώτη γεύση του πως είναι η έρευνα, δηλαδή η διαδικασία του να ψάχνεις κάτι το οποίο πρακτικά κάνει περίπου άλλους 10 σαν εσένα στον κόσμο αυτό να πονοκεφαλιάζουν αλλά δεν ενδιαφέρει απολύτως κανέναν άλλον από τα υπόλοιπα 6 δις.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω αυτούς που μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία... Οι λόγοι που δεν συνέχισα δεν είναι τόσο απλοί για να εξηγηθούν εδώ...

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που θα μπορούσα να παραθέσω για να δικαιολογήσω γουστάρω που κάνω αυτό που κάνω. Ο σημαντικότερος από όλους είναι όμως το ότι προσπαθώ να βρω κάτι το οποίο δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει, να το θεμελιώσω επιστημονικά ορθά και να καταφέρω να πείσω όσους ασχολούνται με αυτό ότι αυτό που υποστηρίζω είναι έγκυρο. Χωρίς να μου ζητάει κανένας ούτε εργασίες, ούτε εξετάσεις, ούτε άλλα πράγματα που αποστειρώνουν τη γνώση. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια βέλτιστη μέθοδος διδασκαλίας, ίσως μόνο αυτή που υπαγορεύεται από την ισχυρή θέληση αυτού που θέλει να μάθει και τη μικρή βοήθεια που μπορεί να προσφέρει αυτός που την έχει πλησιάσει λίγο περισσότερο. Αλίμονο αν οι δάσκαλοι ήταν τέλειοι, θα ήμασταν όλοι ίδιοι... Και αυτό σημαίνει ότι σταματά να παράγεται γνώση. Η καύλα για αυτό που θέλεις να κάνεις είναι πάντα το κίνητρο. (Συγνώμη για τη φράση δεν βρήκα άλλη που να περιγράφει καλύτερα αυτό που θέλω να πω, η ερωτική ηδονή είναι άλλωστε ισχυρότερη από την πλειοψηφία των συναισθημάτων).

Γιατί τα λέω όλα αυτά θα ρωτούσε εύλογα κανείς. Έχω μια αίσθηση ότι ο κόσμος αλλάζει προς κάτι το οποίο μοιάζει με μεγάλο αδερφό. Δεν χρειάζεσαι καμία γνώση παρά μόνο σερβιρισμένη πληροφορία. Μόνο έτσι θα βγάλει παραπάνω φράγκα το αφεντικό. Και εσύ που θες να γίνεις σαν και αυτόν κάθεσαι από κάτω με το στόμα ανοιχτό περιμένοντας να πέσει κανένα ψίχουλο. Αλλά χοντραίνεις κάθε μέρα και πιο πολύ και δυσκολεύεσαι πλέον να χορτάσεις. Το τέλος είναι προφανές...

Για να ελαφρύνω την κατάσταση όπως συνηθίζεται στο τέλος, δίνω ένα λινκ από το οποίο και το παραπάνω σκίτσο. Είναι πασίγνωστο στους απανταχού πιεϊστντίδες με εξαιρετικά καμμένη αίσθηση του χιούμορ. Ακολουθούν References...

Brighton

Εκδρομή στο Brighton. Παρά το κρύο που φάγαμε, άξιζε τελικά. Τελείως διαφορετική φάση από το Λονδίνο, θα έλεγα ότι θυμίζει λίγο μεσογειακή πόλη (έχει και σημαντικό ισπανόφωνο πληθυσμό για όσους ενδιαφέρονται λέω εγώ τώρα...). Πολλά στενάκια και πεζόδρομοι, όμορφα χωμένα και κυρίως καλόγουστα μαγαζιά αν και σε ορισμένα σημεία δεν ξεφεύγει από τη βρετανική κακογουστιά. Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη χωρίς να έχει και πολλά να δεις. Απλά και μόνο για τους χαλαρούς ρυθμούς της. (Η ποιότητα των φώτο δεν είναι και η καλύτερη μιας και είναι από κινητό, ο φωτισμός δεν βοηθάει επίσης... )