Summertime Reloaded

To themoni έλειψε, γύρισε και θα ξαναλείψει, αυτή τη φορά για τη Σύρο (προτιμώ να ακουω να τη λένε Σύρα, είναι πιο ρεμπέτικο...) και κάποιο άλλο κοντινό νησί, μάλλον την Τήνο αλλά ποιός ξέρει, μπορεί και τη Μύκονο!

Αν θέλετε μια ασχολία αυτές τις μέρες προσπαθήστε να καταρίψετε το ρεκόρ μου (4391) στο χαζοπαίχνιδο του Τεμπελόσκυλου (που αράζει την ουρά του στην Αστυπάλαια ατ δε μόμεντ)...Το ξέρω, μη γελάτε, είχα πραγματικά ανάγκη από διακοπές!!!

Τα αγαθά copies κτώνται!

Την παραπάνω φώτο την πέτυχα στο forum της (πρώην) σχολής μου και είναι πραγματικά το πιο τέλειο post που είδα τον τελευταίο καιρό και έλιωσα στο γέλιο!!! Η φώτο δημοσιεύτηκε αρχικά στο blog Καφές και Τσιγάρο και αναδημοσιεύτηκε στο forum από τον Μιχάλη (του οποίου το άκρως ενδιαφέρον blog θα βρείτε εδώ)

Σε όσους δεν καταλαβαίνουν τι βλέπουν ότι είναι μέσα σε πλαίσιο είναι αυτά που έγραψαν οι φοιτητές και από κάτω ακολουθούν τα σχόλια του δύστυχου που διόρθωσε αυτά τα γραπτά. (Αντί για φυγόκεντρος γράφει αυγόκεντρος και λόγω του ότι η αντιγραφή έγινε μέσω κινητών κάποιοι έγραψαν Lsti2Tsti-1 δηλαδή L στο τετράγωνο επί T εις την μείον ένα...

Σκοπός αυτού του post δεν είναι τόσο να κράξω αυτούς που αντιγράφουν αλλά τους "φοιτηταράδες" που περηφανεύονται για την ακαδημαική τους μόρφωση και κοροιδεύουν τα "μαργαριτάρια" που προκύπτουν κάθε χρόνο στις πανελλαδικές εξετάσεις...

Summertime!

Το themoni θα απουσιάσει τις επόμενες μέρες για να πάει μια σύντομη τσάρκα στο χωριό του και να κάνει το πρώτο του μπάνιο για φέτος στα παγωμένα νερά της Αχαίας. Για όσους διαβάζουν για την εξεταστική υπομονή και προσπαθήστε να μην αποσυντονίζεστε από τον ήλιο ,τον καιρό και τις αιθέριες υπάρξεις (...ατάκα σταρ τσάνελ...) που παραδόξως μόνο το καλοκαίρι είναι αιθέριες!

Επειδή και εγώ μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες ήμουν φοιτητόνι (χαχα, πλέον δεν είμαι) και ξέρω τι εστί εξεταστική μέσα στο κατακαλόκαιρο (ΕΜΠ ήθελα ο μαλάκας) σας δίνω ένα χαζοπαίχνιδο να περνάτε την ώρας σας στο παρακάτω λινκ (είναι απαράδεκτο παιχνίδι αλλά τουλάχιστον έχει καλοκαιρινό mood) το οποίο είναι μια γραφικά βελτιωμένη εκδοχή εκείνου του παιχνιδιού σε MS-DOS που δυο τεράστια κεφάλια έπαιζαν κάτι σαν βόλει (...ο Μούσελ ξέρει πολύ καλά τι λέω...):

Boom Boom Volleyball

Όσοι δεν ψηθήκατε με αυτή τη μαλακία απλά παίξτε το πιο κολλητικό παιχνίδι σε όλο το διαδίκτυο (αρχαίο αλλά τέλειο):

Escapa!

Cu σε μερικές μέρες! Μπαμπάι!

Yours truly angry mob (...που με διαβάζετε φανατικά...)

Λάιβ Ριπόρτ νο. 3 και αυτή τη φορά έχω και κάτι παραπάνω να γράψω. Δευτέρα βράδυ πήγα στους Kaiser Chiefs αλλά δεν θα είχε πολύ σημασία να γράψω κριτική αν δεν είχα τη δυνατότητα να το παίξω και εγώ ροκσταριλίκι της πλάκας (αν θέλετε λεπτομέρειες ρωτήστε προσωπικά) έστω και για ένα βράδυ. Το λάιν απ της βραδιάς ήτανε pure αλτερνατίβα - μπριτποπίλα: Zebra Tracks, Good Shoes, Long Blondes και Kaiser Chiefs.

Να ξεκινήσω από τους Zebras. Κατ΄αρχήν ήταν το δεύτερο live τους σε φεστιβάλ αλλά ο κόσμος που είχε μαζευτεί ως τότε ήταν ελάχιστος. Γενικά υπήρχε μια αμηχανία στο παίξιμο τους αυτή τη φορά. Τους Good Shoes τους ήξερα λίγο και είχα ακούσει 1 μόνο κομμάτι τους. Καλοί μου φάνηκαν στο στυλ αυτό που πουλάει τρελά στο UK αυτή τη στιγμή. Είναι και νέοι σε ηλικία αλλά φοράνε πολύ τραγικά παπούτσια. Σχετικά τα ίδια και οι Long Blondes αν και είχαν ένα πιο αρτίστικο στυλάκι. Η φροντγούμαν πάντως γυναικάρα! Ο κόσμος μαζεύτηκε μέχρι να βγουν οι Kaiser Chiefs αν και λίγος (πολλά τα καλά λαιβ φέτος και οι διακοπές πλησιάζουν). Γενικά από τους τυπάδες από το Leeds είδα αυτό που περίμενα, δηλαδή μια μπάντα δεμένη με δυνατή σκηνική παρουσία που ακόμη και αν δεν σου αρέσουν δεν μπορείς να μην αποδεχτείς ότι δίνουν καλά λαιβ. Κομμάτια από πρώτο και δεύτερο δίσκο (πολύ πιο μέτριος από τον πρώτο), καλός ήχος αν και θα μπορούσε να είναι πιο δυνατός και γενικά βρώμισε βρετανίλα η βραδιά. Είναι και καλοί τυπάδες πάντως.

Παρατηρήσεις:

1) Πού ήταν η πιτσιρικαρία χθες;

2) Πού ήταν ο κόσμος γενικά χθές; Δε λέει ανοιχτό φεστιβάλ με 1500 άτομα...

3) Το μέρος στο αεροδρόμιο επειδή κάποιοι το έφτιαξαν για αεροπλάνα και όχι για κάρα δεν έχει σήμανση για το που σκατά να πας. Δεν θα έπρεπε η διοργάνωση να έχει έστω 5 κωλοπινακίδες; Την άλλη φορά θα ζητήσουμε οδηγίες από τον πύργο ελέγχου.

Αυτά είχα να πω για το λαιβ. Τις τελευταίες μέρες ζω συζυγικές καταστάσεις που γενικά τις έχω συνδέσει με καλοκαίρι στην Αθήνα και βλέπω άπειρες ταινίες (κυρίως όσες δεν πρόλαβα να δω το χειμώνα). Αν έχω να προτείνω κάτι είναι το Little miss Sunshine και το Volver που είδα σε ντιβιντί. Το πρώτο ανατρέπει πολλές αμερικάνικες χαζοταινίες μη μπορώντας να ξεφύγει από μερικά κλισέ χαζοταινιών, ενώ το Volver είναι δράμα του Αλμοδοβάρ με την ωραία εμμονή του στις γυναίκες. Καλή ταινία σε γενικές γραμμές με πολύ καλές ερμηνείες και το σενάριο με δόση από αρχαία τραγωδία.

Άντε να φύγετε τώρα διακοπές που κάθεστε και διαβάζετε τις μαλακίες μου! Μπάι.

Mπάσκετ - Μπάσκετ

Οι περισσότεροι της ηλικίας μας (20-25 στο περίπου) μεγάλωσαν βλέποντας τον Ολυμπιακό να παίρνει πρωταθλήματα στο ποδόσφαιρο ασταμάτητα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς (έστω και γαύρος όπως εγώ) που να μην έχει ξενερώσει με την κατάσταση αυτή όπως και εγώ. Αντίστοιχα συμβαίνει και με τον Παναθηναικό και το μπάσκετ. Αυτά όσον αφορά τους συλλόγους.

Ωστόσο οι περισσότεροι της γενιάς μας στα άγουρα χρόνια της εφηβείας δεν έπαιζαν τίποτα άλλο εκτός από μπάσκετ (...και το πουλί τους as well...). Και δεν είναι τυχαίο αυτό. Η εθνική στο μπάσκετ είναι η μοναδική ομάδα που έχει καταφέρει τόσα πολλά μέσα σε τόσα χρόνια. Και το σημαντικότερο είναι οι διαρκείς καλές παρουσίες σε όλες σχεδόν τις διοργανώσεις. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που το άθλημα είναι σε τέτοιο επίπεδο στη χώρα μας.

Ποιός δεν έχει σκάσει άπειρες αερόσολες παίζοντας μπάσκετ από τη γενιά μας; Και δεν χάρηκε όταν η εθνική πήρε το ευρωπαικό το 2005; Αν και τότε τα πανηγύρια ήταν πιο ήρεμα από το 2004 και το euro. Και υπάρχει εξήγηση για αυτό. Ποιός θα περίμενε μια εθνική ελλάδος να πάρει ποτέ έστω και μια ευρωπαική κούπα στο ανύπαρκτο ποδόσφαιρο; Και τι ποιότητας μπάλα παίξαμε; Για αυτό και τα έξαλλα πανηγύρια και όλες οι υπερβολές. Ενώ το μπάσκετ έχει μια διαχρονική ποιότητα και για αυτό είναι στη θέση που είναι. Και θα συνεχίσει να είναι λόγω της ποιότητας των παικτών που έχουμε και της ύπαρξης κάποιων ανθρώπων (βλέπε Γιαννάκης). Καλή επιτυχία και στην Εθνική Μπάσκετ στην Ισπανία. Αυτά. Γειά.

Radio Ga Ga

Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα αυτό το blog προσπαθώ να γράφω και για αυτά που με χαλάνε και ένα από αυτά είναι η κακή ποιότητα του ραδιοφώνου. Για την τιβί δεν το συζητώ, η σκατούλες που προβάλλονται δεν χρειάζονται σχόλια και δε νομίζω ότι υπάρχει κανείς πλέον που να βλέπει στα σοβαρά. Όλοι την ανοίγουμε για να χαζέψουμε πλέον.

Το ραδιόφωνο όμως έχει κάτι διαφορετικό από τα άλλα μέσα. Κάποιες εκπομπές έχουν δικό τους χαρακτήρα και άρα φανατικό κοινό. Οι περισσότερες σίγουρα όμως έχουν μπεί εδώ και καιρό στη λογική της playlist. Και εμείς είμαστε αναγκασμένοι να ακούμε το ίδιο τραγούδι (άσχετα αν μας αρέσει ή όχι) 50 φορές τη μέρα. Για αυτό και έχω πάψει να ακούω ραδιόφωνο εδώ και καιρό. Δεν αντέχω να ακούω τα ίδια και τα ίδια όλη μέρα. Και πολλές διαφημίσεις, πάρα πολλές. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που όπως πάντα επιβεβαιώνουν τον κανόνα και κυρίως στην κρατική ραδιοφωνία.

Αυτό που με χαλάει περισσότερο από όλα είναι το γεγονός ότι βάζουν μια γλάστρα - ραδιοφωνικό παραγωγό να εκφωνεί ποιό από τα 200 κομμάτια της playlist θα είναι το επόμενο. Αυτός που κάνει εκπομπή δηλαδή δεν έχει καμία δυνατότητα επιλογής και δεν εκφράζεται μέσω της μουσικής του. Σε τελική ανάλυση προτιμώ τους σκυλάδες (δε μιλάω για ελληνο-λαικό-ποπ μιλάω για pure, authentic σκυλάδικο - βλέπε κάτι σταθμούς τύπου 106.7 που ακούν οι ταρίφες τα βράδια) που γουστάρουν αυτό που ακούν παρά τους κοπιαρισμένους, ηλίθιους σταθμούς που απευθύνονται σε τσόκαρα, παντόφλες και άλλου τύπου υποδήματα. Δεν είναι θέμα μουσικής τελικά, γιατί πλέον ο καθένας μας έχει πρόσβαση σε άπειρα πράγματα, αλλά θέμα ποιότητας και νοοτροπίας. Για αυτό μαλάκες των ραδιοφωνικών σταθμών θα κλείσετε σιγά σιγά χωρίς να το πάρετε χαμπέρι. Σκλιρ