Radio Ga Ga

Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα αυτό το blog προσπαθώ να γράφω και για αυτά που με χαλάνε και ένα από αυτά είναι η κακή ποιότητα του ραδιοφώνου. Για την τιβί δεν το συζητώ, η σκατούλες που προβάλλονται δεν χρειάζονται σχόλια και δε νομίζω ότι υπάρχει κανείς πλέον που να βλέπει στα σοβαρά. Όλοι την ανοίγουμε για να χαζέψουμε πλέον.

Το ραδιόφωνο όμως έχει κάτι διαφορετικό από τα άλλα μέσα. Κάποιες εκπομπές έχουν δικό τους χαρακτήρα και άρα φανατικό κοινό. Οι περισσότερες σίγουρα όμως έχουν μπεί εδώ και καιρό στη λογική της playlist. Και εμείς είμαστε αναγκασμένοι να ακούμε το ίδιο τραγούδι (άσχετα αν μας αρέσει ή όχι) 50 φορές τη μέρα. Για αυτό και έχω πάψει να ακούω ραδιόφωνο εδώ και καιρό. Δεν αντέχω να ακούω τα ίδια και τα ίδια όλη μέρα. Και πολλές διαφημίσεις, πάρα πολλές. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που όπως πάντα επιβεβαιώνουν τον κανόνα και κυρίως στην κρατική ραδιοφωνία.

Αυτό που με χαλάει περισσότερο από όλα είναι το γεγονός ότι βάζουν μια γλάστρα - ραδιοφωνικό παραγωγό να εκφωνεί ποιό από τα 200 κομμάτια της playlist θα είναι το επόμενο. Αυτός που κάνει εκπομπή δηλαδή δεν έχει καμία δυνατότητα επιλογής και δεν εκφράζεται μέσω της μουσικής του. Σε τελική ανάλυση προτιμώ τους σκυλάδες (δε μιλάω για ελληνο-λαικό-ποπ μιλάω για pure, authentic σκυλάδικο - βλέπε κάτι σταθμούς τύπου 106.7 που ακούν οι ταρίφες τα βράδια) που γουστάρουν αυτό που ακούν παρά τους κοπιαρισμένους, ηλίθιους σταθμούς που απευθύνονται σε τσόκαρα, παντόφλες και άλλου τύπου υποδήματα. Δεν είναι θέμα μουσικής τελικά, γιατί πλέον ο καθένας μας έχει πρόσβαση σε άπειρα πράγματα, αλλά θέμα ποιότητας και νοοτροπίας. Για αυτό μαλάκες των ραδιοφωνικών σταθμών θα κλείσετε σιγά σιγά χωρίς να το πάρετε χαμπέρι. Σκλιρ